CO POKAZE ANALIZA TWARZY
Czy wiesz, że na Twojej twarzy zapisane są cechy charakteru, możliwości, Twoja przeszłość i Twoje prognozy na przyszłość?
Twarz stanowi przejrzyste i dokładne odbicie naszych doświadczeń życiowych, pokazuje, co nas hamuje i co utrudnia nam życie.
Twarz możemy czytać jak mapę, wskazującą drogę do głębszego zrozumienia samych siebie i każdej spotkanej osoby.
Pragniesz poznać swój wrodzony charakter, swoje talenty i predyspozycje zawodowe?
Chcesz wiedzieć jakie cechy powinien posiadać Twój idealny partner lub jakim człowiekiem jest Twój szef?
A może chciałbyś zapytać jaka przyszłość maluje się na Twojej twarzy i które lata życia będą dla Ciebie najkorzystniejsze?
Stworzenie profilu Twojej twarzy da odpowiedź na te i wiele innych pytań.
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Sztuka czytania z twarzy
TRÓJPODZIAL TWARZY
Mian Xiang (wymawiaj: "mian siang") to klasyczna chińska sztuka czytania z twarzy. Wchodzi w zakres tak zwanej Fizjonomii, czyli studiów nad wyglądem zewnętrznym (tak człowieka, jak i terenu), studiów należących do Pięciu Chińskich Sztuk (Wu Xu).
Jest niezwykle trafną metodą oceny ludzkich możliwości, charakteru, zdrowia i życiowego powodzenia określanych między innymi na podstawie takich elementow jak uszy, oczy, czoło, nos i usta. Chińczycy wierzą, ze na twarzy wypisany jest nasz los.
Twarz człowieka to także swoista mapa jego 100 lat życia. Można na niej znaleźć tak istotne informacje jak: stan zdrowia, zdolności finansowe, powodzenie w poszczególnych latach. Z twarzy wyczytać można jak przebiegało dotychczasowe życie, jakie są relacje z rodziną czy to jak układa nam się w życiu prywatnym i zawodowym. Twarz podzielona jest na 100 punktów, które wskazują jak przebiegać będzie dany rok naszego życia. Przy ocenie bierze się pod uwagę wygląd danego miejsca stan skóry, znamiona czy przebarwienia.
1. CZOŁO, BRWI
Poziom umysłowy i duchowy - pokazuje pracę i potencjał naszego umysłu.
2. OCZY, NOS, POLICZKI, USZY
Poziom emocjonalny i uczuciowy - pokazuje jaka rolę uczucia i emocje odgrywają w naszym życiu.
3. USTA, BRODA I SZCZEKI
Poziom instynktowny - strefa woli i działania - odpowiada za nasze instynkty, popędy i działania.
KROTKA HISTORIA SZTUKI CZYTANIA Z TWARZY
Sztuka czytania z twarzy znana jest już od wieków, rozwinięta by uzyskać wgląd w osobowość człowieka oraz otworzyć świat informacji o kimś bez bezpośrednich pytań.
Po chińsku czytanie z twarzy nosi nazwę Mian Xiang i to Chińczycy stworzyli i udoskonalili te sztukę. Chińczycy wierzą, że w twarzach zapisany jest pech i szczęście. Twarz wskazuje, jakie będzie czyjeś życie, czy człowiek będzie w stanie stworzyć bezpieczną przyszłość finansową dla siebie.
Sztuka czytania twarzy było praktykowana od lat 2700 - 2150 p.n.e. Na dworze cesarskim istotnym elementem wyboru wysokich urzędników i dowódców była konsultacja z człowiekiem czytającym z twarzy. On oceniał czy charakter oraz los człowieka będą pomocne cesarstwu. Oczywiście przy podejmowaniu dostojników, posłów oraz przy wszelkiego rodzaju negocjacjach również korzystano z tej sztuki.
Różnica między chińską i zachodnią sztuką czytania twarzy polega na tym, że chiński sposób głębiej wnika w prognozowanie przyszłego losu człowieka. Obecnie w chińskich korporacjach nadal stosuje się te sztukę przy zatrudnianiu pracowników wyższego szczebla.
W Europie sztuka ta lepiej znana jest pod nazwą FIZJONOMIKA. Sięga ona również bardzo odległej historii, gdyż pierwszym autorem, badającym ten temat, był Arystoteles, 384-322 p.n.e. Jego prace zachowały się do dziś. Jako pierwszy setkami szkiców twarzy i ich opisów zilustrował swoje dzieło szwajcarski duchowny Johann Kaspar Lavater w XVIII wieku. Doktor Franz Joseph Gall, który zajmował się na początku XIX wieku anatomią mózgu i antropologią kryminalną odkrył 35 zmysłów, co dało początek psychofizjonomice. Za głównego twórcę psychofizjonomiki uważa się Carla Hutera, świetnego portrecistę, który bardzo wcześnie odkrył zależność, jaka występuje między charakterem człowieka a jego wyglądem zewnętrznym. W 1910 roku założył on w Lipsku Wyższą Szkołę Psychofizjonomiki. Jego spadkobiercą jest Szwajcar Fritz Aerni, właściciel wydawnictwa, instytutu, akademii oraz muzeum Psychofizjonomiki w Zurychu.
Obecnie na Zachodzie analizę twarzy wykorzystuje się przede wszystkim w sprzedaży, negocjacjach, wyborze ławników czy rekrutacji. Z tej metody korzysta również wywiad amerykański jako pomoc przy profilowaniu.